‘Het pure Ibiza’, de naam van de tweede locatie waar wij zijn verbleven, na onze eerste twee weken in de ‘Healing Mountain Community’ een geweldige ervaring te hebben gehad. ‘De Pura Ibiza’, een yoga retreat center, die zichzelf omschrijft als het leven in Harmony, Peace en Hapiness. Hoe kan het dan toch dat wij hier maar één week zijn verbleven? In dit blog vertel ik jullie graag over hoe het hebben van geen verwachtingen de weg is naar nieuwe levenslessen. Positief en negatief, aangezien deze ervaring een wel heel onverwachte wending nam in ons avontuur op Ibiza.
Het vrijwilligers platform Workaway
In mijn vorige Ibiza blog vertelde ik al dat ons doel was om in contact te komen met lokale communities in Ibiza, via het vrijwilligers platform Workaway. Echter was het dus heel moeilijk om in contact te komen met de locals in Ibiza. Wie zijn deze mensen überhaupt, wat heeft hen naar Ibiza gebracht? Spiritualiteit, yoga, luxe, het uitgaansleven, vrijheid?
In Nederland kwamen wij via Workaway bij een vacature uit van een Yoga retreat center, in beheer van twee, toen nog onbekende, Spanjaarden. Later bleek de vrouwelijke eigenaresse een voormalig bekende Spaanse actrice te zijn, ene Mapi Galan. Bekend van o.a. de films Catacombs, Killer Tongue, Soldier of God. Maar goed, wie van mijn generatie heeft die films nou gezien, haha? Ik was nog geen eens geboren toen die films uit kwamen, maar goed, in ieder geval een succesvol actrice in Spanje dus. Samen met haar man heeft ze een onvoorstelbaar mooi yoga centrum weten op te zetten in de bergen van Ibiza om mensen een levens veranderende healing te geven, doormiddel van intensieve yoga te volgen, ademtherapie van Wim Hof, een vegan dieet te volgen en nog veel meer alternatieve healing methodes.
Wat ons als vrijwilliger als overeenkomst beloofd was, is het volgende:
- 5 uur betaald werk per dag, voor 5 dagen in de week
- Kost en inwoning in het yoga centrum
- Onbeperkt toegang tot de meditaties en yoga cursussen
- Mogelijkheid voor taaluitwisseling
- 3x per dag eten
Kortom, klinkt allemaal idyllisch en als muziek in de oren toch? Zou je denken. Dus natuurlijk hebben wij gelijk een bericht gestuurd dat wij interesse hadden om deel uit te mogen maken van hun zonnige retreats.
De kennismaking
Ons avontuur in Ibiza kende geen routekaart, waardoor wij zelf telkens ter plekke de route uitstippelde. Eenmaal tijdens ons verblijf in de eerste community ontvingen wij een reactie van het yoga retreat center met de woorden ‘Let’s talk’. Wij hebben direct een afspraak gemaakt en zijn langs geweest op hun adembenemende locatie in de bergen met 360 graden uitzicht boven Ibiza. Echt het paradijs. Bij aankomst ontmoette wij twee ongelofelijk afgetrainde yoga ‘teachers’, waarvan je al fit werd als je naar hen keek! Ze leken op het eerste gezicht ‘het leven’ te leiden, helemaal zen en met een strak doel voor ogen: het beste yoga retreat van Ibiza aan te bieden.
In ons gesprek kwamen wij erachter dat de eigenaren ons werk konden aanbieden voor de hele zomer, maar wel onbetaald, wat voor ons even als een struikelblok klonk, aangezien wij voor een langer verblijf absoluut meer geld nodig hadden. Toch waren wij vrij van angsten, zorgen en in zekere zin zelfs vrij van grote verantwoordelijkheden, dus wij hadden de keus gemaakt dit avontuur toch aan te gaan. Ik had geen enkel moment mijn twijfels over de oprechtheid van de eigenaren. Ze leken van hun mooie droom waarheid te hebben gemaakt en vrijwillers hier liefdevol onderdeel van te laten uitmaken.
Het paradijs, of toch niet?
Eenmaal aangekomen op de adembenemende locatie, wederom bepakt als een ezel, leerde wij de andere mannelijke vrijwilliger kennen en de rest van het personeel, waaronder de privé chef die fantastische kleurrijke maaltijden creëerde voor het centrum.
Waar bij onze eerste ontmoeting de locatie een echte oase van rust leek, was het nu getransformeerd in een explosie van pure chaos en stress. Apart dachten wij, maar begripvol en optimistisch gingen wij dit avontuur aan en hielpen wij mee de rust terug te brengen. Het terrein was immers het hele winterseizoen niet onderhouden en dit was echt te zien. De tenten waar wij in sliepen lagen plat op de grond en de tentstokken moesten nog ergens vanuit het terrein gesprokkeld worden om ons onderdak te kunnen bieden. Overal lag wel iets; blikken verf, schoonmaak spullen, bouwprojecten van tipi tenten voor de gasten enzovoort.
Het leek wel de Sagrada Família die nooit af zou komen door het onderhoud.
De werkzaamheden
Het is maar goed dat mijn vriendin en ik de functie van duizendpoot en vliegende kiep in dit leven prima kunnen vervullen, aangezien duidelijkheid of regelmaat van wat er gedaan moest worden ver te zoeken was. Een heel retreat center schilderen, als monnikenwerk onkruid verwijderen met blote handen in de brandende zon, opruimen, opruimen en nog meer opruimen, schoonmaken enzovoort.
Was dit dan het leven in Ibiza waarvoor wij zijn vertrokken vanuit Nederland? Hoe zat het dan met de besproken uren dachten wij toen wij de 12-14 uur werk op één dag aantikte en echt 1 cracker gegeten hadden, aangezien de meeste spirituele mensen op ‘prana’ leefde (google de betekenis maar). Waar wij in de eerste twee weken zeeën van tijd hadden om Ibiza te ontdekken en naar het strand te gaan, was er hier nog geen eens tijd om elkaar te leren kennen. Wie waren Mapi en Rafael en wie waren Tanisha en Jitske in hun ogen? Toen pas zagen wij in dat de beschrijving van een vredelievend yoga centrum met bewustzijn voor de mensen in werkelijkheid 180 graden omgedraaid was naar een hiërarchische werplek, waarbij wij niks anders dan gereedschap waren naar de bouw van hun eigen droom en ego.
Besefte wij dit maar al aan het begin. Maar als je maar één paard hebt om op te gokken dan moet je wel, want meer Workaway opties hadden wij niet en terug naar huis gaan was geen optie voor ons. Intuïtie verwart intelligentie en hoe meer je onbevreesd naar je intuïtie handelt, hoe meer je je moet voorbereiden op levenslessen die je zal gaan ontvangen (uitspraak Tanisha).
Een spannende wending
Ja, natuurlijk ga je het gesprek aan met de eigenaren. Wij dachten ook, wellicht is dit wel de ‘storm voor de stilte’ i.p.v. ‘de stilte voor de storm’ die ik gewend was met mijn leven in Nederland. Maar wij bleken toch ons te bevinden in een wervelwind van stress en verbale intimidatie. Naderhand in een kring staan om ‘Ohmmm Ohmmm’ te zingen is dan natuurlijk ongeloofwaardig. Hè hè, dankjewel intelligentie dat je mij tot inzicht bracht. Serieus? Lachwekkend toch.
Het fenomeen ‘een wolf in schaapskleren’, dat was de enige waarheid van ‘De Pura Ibiza’.
Ja… en nu?
Sta je dan, hoog op een berg in Ibiza, gevangen in de perceptie van je eigen droom. Is een droom überhaupt niet gewoon een verwachting, vroeg ik mij dan af? Of is een droom een streven naar iets waar je naar verlangt, want dit was alles behalve waar wij naar verlangde.
Hoe kan vrijwillig werken nou eindigen in misbruik van iemands goedheid en hoe kan zelfstandigheid uitlopen op het afhankelijk zijn van anderen, in ons geval, want daar stonden wij dan, op straat. Niet wetend wat te doen en of dit het einde was van ons Ibiza avontuur. Drie weken Ibiza, dit is waar wij ons appartement, bijbaan, studie en leven in Nederland voor hebben achter gelaten?
Het leven is zo onvoorspelbaar. Dingen gebeuren plotseling, onverwachts. We willen het gevoel hebben dat we controle hebben over ons eigen bestaan. In sommige opzichten hebben wij dat ook en in sommige opzichten niet. We worden natuurlijk ook beïnvloed door de kansen en toevalligheden. Want daar was toevallig de kans, via een meisje die wij hadden leren kennen via onze vorige locatie, die ons een positieve levenservaring rijker zou maken met haar tip over een nieuwe locatie. Dit kwamen wij wel pas te weten aan het eind van onze Hostel periode in Sant Antoni, natuurlijk.
Voor hoe lang wij daar waren? Tot het geld zo goed als op was en het geduld overigens ook.
Als iemand vol vertrouwen in de richting van zijn dromen gaat, en het leven durft te leven dat hij zich heeft voorgesteld, zal hij een succes hebben dat hij nooit had verwacht.
– Henry David Thoreau
En gelukkig is deze uitspraak waarheid geweest, want deze turbulente week bracht ons naar het echte paradijs, waar ik jullie graag in mijn derde en laatste blog over ons Ibiza avontuur over vertel.
Het leven is een prachtig avontuur in jezelf en weet je wat, in dit snelle en drukke leven heb ik WEL de tijd! Heb jij die ook?
Tot snel, veel liefs! – TND
Nieuwsgierig? Volg mij dan ook op instagram via:
Dit bericht op Instagram bekijken